Istraživanja

Tamara Ognjević, Srpska srednjovekovna gozba, 

Rad prezentiran u okviru Godišnje konferencije Regionalnih muzeja Međunarodnog saveta muzeja (ICOM ICR) "Dom i ognjište: Regionalni muzeji i gastronomsko nasleđe", 23-28.09.2012. Etnografski muzej, Beograd, Srbija 

Pročitaj članak ~ srpski

Pročitaj članak ~ engleski

Autor:

Tamara Ognjević,
istoričar umetnosti i gastroheritolog

Hrana, iako neophodna kao faktor bazičnog preživljavanja, ali i kao svojevrsni pokazatelj ekonomske moći pojedinca i društva[1], nikada nije bila predmet interesovanja, a još manje istraživanja tako velikog broja ljudi različitih stručnih profila kao što je to slučaj poslednjih godina. Štaviše, a kako to nedvosmisleno pokazuju evropski istorijski i drugi izvori, hrana nije bila dovoljno privlačna piscima, hroničarima, istoričarima i umetnicima praktično sve do perioda kasnog srednjeg veka. Pa, i tada, s izuzetkom prvih evropskih gastronomskih zbirki kakav je Rimski kuvar po Apiciju nastao na razmeđi stare i nove ere ili kuvar Ričarda II iz 1390. godine,  pominjanje različitih jela ili njihovo likovno predstavljanje počiva na sumarnom nabrajanju ili svedenim slikama bogatih trpeza kojima dominira raskoš posuđa, enterijera i odeća zvanica, a o onome što se nalazi u činijama i tanjirima može se samo nagađati. 

Tekst istraživanja predstavljenog na